این دسته از نسبت ها، توانایی و قدرت شرکت را در بازپرداخت بدهی هاي کوتاه مدت اندازه گیري می کند.
اساس کاربرد این نسبت ها بر این فرض استوار است که دارایی هاي جاري منبع اصلی شرکت براي بازپرداخت بدهیهاي جاریست و مدیران شرکتها می توانند با استفاده از این گروه نسبت ها، قدرت بنگاه خود را در بازپرداخت بدهی هاي کوتاه مدت مورد سنجش قراردهند.
علاوه بر مدیران و سهامداران شرکت، اطلاع از این گروه نسبت ها، براي بستانکاران تجاري و وام دهندگان کوتاه مدت نیز مفید خواهد بود، چرا که این اطلاعات براي وام دهی، بیش از هرچیز وضعیت نقدینگی شرکت را مورد توجه قرار می دهند.