سهامی است که در مقایسه با رقم EPS (درآمد هر سهم) اعلام شده برای آن یا نسبت P/E (نسبت قیمت به سود هر سهم) آن قیمت بیش از اندازهای پیدا کرده است. سهام شرکتهایی که سودآوری بالایی پیدا کردهاند و از وضعیت مناسب و با ثباتی در بازار برخوردار هستند، این موقعیت برای آنها پیش میآید.
در صورتی که سود سهام دارندگان سهام ممتاز پرداخت نشده باشد، ناگزیر رقم آن تا زمان پرداخت در ترازنامه شرکت با عنوان سود سهام انباشته قید میشود.
آن بخش از سود شرکت که به سهامداران پرداخت میشود، به سود سهام یا سود تقسیم شده معروف است. مقدار سود سهام و تاریخ پرداخت آن را هیاتمدیره (در ایران مجمع عمومی سهامداران) اعلام میکند. شرکت میتواند این مبلغ را از محل سود کنونی یا سود انباشته پرداخت کند. سهام جایزه نیز نوعی سود سهام است.
نوعی ثبت حسابداری است که با توجه به قیمت تمام شده و عمر مفید دارایی، سالانه مبلغی بابت هزینه استهلاک در نظر گرفته میشود و از درآمد شرکتی که از این دارایی استفاده کرده است، کسر میشود.
دوره بیکاری، رکود در تولید و سرمایهگذاری، انحطاط فعالیتهای اقتصادی و پیشی گرفتن عرضه نسبت به تقاضا را بحران اقتصادی یا کسادی بازار مینامند.
کاهش ارزش پول ملی در واقع کاهش ارزش واحد پول یک کشور نسبت به قیمت طلا یا سایر پولهای خارجی است. این اتفاق باعث افزایش میزان صادرات و دشواری واردات کالا میشود، زیرا کشورهای دیگر کالاهای این کشور را ارزان مییابند. این پدیده، بر تجارت، صنعت و بازار اوراقبهادار کشور تاثیر منفی دارد.
پذیرش یک نوع اوراقبهادار در بیش از یک بورس را پذیرش دوجانبه مینامند.
تملک واحدهای پخشکننده و خردهفروشی توسط شرکت تولیدکننده یا عرضهکننده اصلی محصولات یا نظارت بر آنها به منظور دستیابی مستقیم به مشتریان و تسلط بر مرحله توزیع کالا است.
منظور از این اصطلاح، انتشار و عرضه عمومی سهام یک شرکت خصوصی است. هدف شرکت از انجام این کار، افزایش سرمایه و تامین مالی طرحهای توسعه خود است. پس از انجام عملیات عرضه عمومی، سهام شرکت به شرط پذیرش در یک بورس اوراق بهادار قابل داد و ستد خواهد بود.
کارگزاری که در بازار به کار خرید و فروش سهام برای صندوقهای سرمایهگذاری مشترک اشتغال دارد، به کارگزار نهادی معروف است. این گونه کارگزاران دادوستدهای بزرگ را انجام میدهند و نسبت به سرمایهگذاران عادی هم کارمزد کمتری پرداخت میکنند.