آموزش رایگان بورس – قسمت پانزدهم
آموزش رایگان بورس – قسمت پانزدهم
فعالیتهای شرکتهای بزرگ
به‌رغم نظریه فوق عمده شركت‌های بورسی در سال ۸۳ با فرض غیردائمی بودن کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت از احتساب کاهش ارزش خودداری کردند، اما تداوم سقوط قیمت سهام در سال ۱۳۸۴ این موضوع را به یک پدیده در دستور روز تبدیل کرده است:
۱ – مدیریت این شركت‌ها با استناد به رای مزبور مدعی شده‌اند که این کاهش ارزش به‌رغم اینکه در برخی موارد حتی بیش از ۵۰ درصد قیمت تمام شده است، دائمی نیست. بنابراین از احتساب ذخیره کاهش ارزش خودداری كرده است.
از آنجا که روزنامه دنیای اقتصاد به عنوان روزنامه رسمی بیشتر شركت‌های بورسی انتخاب شده، به عنوان یک وظیفه ملی کوشش کرده‌ایم این موضوع را به یک مجادله علمی حرفه‌ای تبدیل نماییم، تا شاید از این رهگذر بتوانیم نقش موثری در ارائه راهکار مناسب برای بازار سرمایه ایفا کنیم.لذا از کلیه علاقه‌مندان به این مبحث تقاضا دارد پاسخ پرسش‌های یاد شده را از طریق نمابر به شماره نمابر۷ -۸۸۹۸۶۰۳۶ روزنامه دنیای اقتصاد منعکس كنند تا نسبت به چاپ آن اقدام شود. پرسش‌های مزبور عبارتند از:
۲ -کمیته فنی سازمان حسابرسی اعلام نكرده که وقوع زیان عملیاتی در یک یا چند سال متوالی در واحد سرمایه‌پذیر، الزاما به معنای وقوع کاهش دائمی در ارزش سرمایه‌گذاری در سهام آن واحد نیست. بر اساس این نظریه چند سال و چه زمانی حسابرسان می‌توانند زیان عملیاتی واحدهای سرمایه‌پذیر را موجب کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت تلقی نکنند؟ -کمیته فنی سازمان حسابرسی اعلام داشته مسوولیت تعیین موقتی یا دائمی بودن کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت با مدیریت واحد سرمایه‌گذار است که برای این منظور ضروری است از نظر کارشناسان با صلاحیت استفاده شود، با توجه به اینکه بیشتر شركت‌ها از کارشناسان درون سازمانی جهت تهیه این گونه گزارش‌ها استفاده می‌کنند و همه این گزارش‌ها نیز به طریقی تهیه شده که حکایت از مازاد ارزش ذاتی نسبت به قیمت تمام شده سهام بلندمدت دارد، آیا حسابرسان می‌توانند به این گزارش‌ها استناد کنند و آیا تجزیه و تحلیل سهام بر اساس CHRBS (تکنیک‌های راهبردی بازار سرمایه) درست است؟
۳ – آقای بزرگ اصل، مدیر کمیته تدوین استانداردهای سازمان حسابرسی در مصاحبه با یك روزنامه مورخ ۲۴/۲/۸۵ یادآور شده‌اند، «کارشناس باصلاحیت می‌تواند هم درون یک سازمان باشد و هم خارج از سازمان و الزاما به معنای افراد دارای مدرک چارتر یا کارشناس رسمی دادگستری نیست» در حالی که مطابق بخش ۶۲ دارا بودن مدارک حرفه‌ای و تجارت و حسن شهرت از یک طرف و بی‌طرفی کارشناس از طرف دیگر مورد تاکید قرار گرفته است.
۴ – اگر مدیریت شرکتی مدعی شود که کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت یک شرکت دائمی نیست، در حالی که از زمان خرید سهام (سال ۱۳۸۲ تاکنون) سهام مرتبا با کاهش ارزش مواجه بوده و تاکنون نه تنها قیمت سهام مزبور به قیمت خرید آن بازنگشته، بلکه به طور مستمر دارای کاهش ارزش بوده و امکان بازگشت بهای بازار به قیمت تمام شده حداقل تا پایان سال آینده هم متصور نیست، آیا باز هم حسابرسان می‌توانند به اظهارنظر هیات مدیره شرکت یا گزارش‌هایی که مدعی اضافه ارزش ذاتی سهام هستند، اکتفا کنند؟
۵ – با توجه به فقدان سازوکارهای مناسب در بازار سرمایه و عدم استقرار تشکیلات جدید سازمان بورس از یک طرف و امکان حل و فصل مناقشه انرژی هسته‌ای در یک پروسه مذاکراتی که احتمال افزایش سهام را می‌دهد، آیا لحاظ کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت منطقی است؟ آیا بهتر نیست مرجع نظارت بازار سرمایه خود راسا با ارائه یک تحلیل مستند، موضوع کاهش یا عدم کاهش ارزش سهام بلندمدت را هدایت کند تا از اظهارنظرهای متفاوت که می‌تواند باعث آسیب جدی به بازار سرمایه شود، اجتناب شود.
۶ – برخی شركت‌ها در سال ۱۳۸۴ اقدام به جابه‌جایی سبد سهام خود از «کوتاه‌مدت به بلندمدت» كرده‌اند و مدعی شده‌اند که کاهش این سهام بلندمدت نیز دارای کاهش دائمی نیست، در نتیجه از احتساب ذخیره کاهش ارزش این گونه سهام نیز خودداری کرده‌اند.
به نظر شما آیا جابه‌جایی طبقه‌بندی در این گونه موارد می‌تواند باعث عدم احتساب ذخیره کاهش ارزش سهام شود؟